Om half acht zijn we richting de bouwput vertrokken. We kwamen om half negen aan. Naa eerst een beetje de kat uit de boom gekeken te hebben. Ten slotte was de aannemer al bezig en konden niet zomaar zijn werk over nemen. Communiceren gaat ook wat lasting in het Swahili. Maar na een paar woorden warden spontaan de handen uit de mouwen gestoken en ging het vanzelf lopen. We begonnen met het opperen van de stenen (zie foto). Doordat we met z’n allen op een huis bezig waren pakten we allemaal een zijde van de woning.
Toen we lekker op dreef waren verscheen plotseling aan de horizon door het verdwijnen van de wolken de Kilimanjaro. Dit was een geweldig gezicht. (zie foto).
Rond de klok van twaalf schoten we al lekker op. het werd tijd om een hapje tee ten. We hadden allemaal het buffet van de ontbijtzaal leeg geroofd voor een lunchpakket. Op de foto van de omgeving kun je zien dat we midden in de natuur op het platteland zaten. Er was geen huis in de omgeving te bekennen. Wonderbaarlijk genoeg de tamtam schijnbaar snel. Want al gauw kwamen er nieuwsgierige buurtbewoners kijken naar die bleekscheten die een beetje overdreven aan het werk waren. Want zoals gewend werken hier alleen de vrouwen en de kinderen en de mannen kijken toe. Dus we hebben de hele dag een rijtje kerels gehad die onder een boom op een boomstronk de hele dag hebben zitten toekijken.
Op foto 20 kun je zien dat de woning bestaat uit een “grote” voorruimte en twee kleinere slaapkamers. Rond een uur of vier waren we gereed! (zie foto). We hebben mamma ( de bewoonster van het huis) de laaste steen laten leggen. We waren moe maar zeer voldaan. Trots staan we dan ook met z’n allen op de groepsfoto voor ons behaalde resultaat!
Natuurlijk hadden we ons uitgesloofd met meenemen van gereedschap. En was er een overschot aan duimstokken, 20 rolletjes steldraad, potloden etc. De mensen zagen er allemaal wel brood in. Dit zijn dingen die hier in de wijde omgeving niet te krijgen laat staan te betalen zijn. Dorcas heeft het gereedschap meegenomen en gaat dit verdelen onder de locale aannemertjes.
Niet alleen het gereedschap was in trek ook de t-shirts die special voor deze dag door Ouwehand Bouw gemaakt zijn waren erg populair. Dus bij vertrek gingen de shirts uit en werden deze verdeeld onder de mensen. (foto 22). Ze waren zeer verbaasd dat er buiten een witte kop ook nog eens zo’n spierwit lijf tevoorschijn kwam. Dit vonden ze zeer lachwekkend.
We hebben allemaal een zeer goed gevoel gekregen van dit dagje bouwen. We kijken terug op een hele drukke week waarin we veel goed werk hebben gezien. We hebben kunnen zien dat de aanpak van Dorcas werkt. De hele week hebben we projekten bekeken. Maar door vandaag een dagje te bouwen aan het project, hebben we er nog meer gevoel bij gekregen doordat je er zelf aan werkt! Het was een vruchtbare dag en afsluiting van een onvergetelijke week.
Namens iedereen nogmaals dank aan de directie die ons deze onvergetelijke mogelijkheid heeft geboden!
Harm, Rene, Hans, Kees, Hanno, Arie, Geke, Gert, Bouwe, Peter, Rob, Leo!
Morgen vertrekken we naar Nationaal park Ngorongoro. We weten nog niet of we daar deze site kunnen opdaten. Maar als de mogelijk daar is zullen we dit zeker niet laten.