Voor het verslag van onze 3e reis verwijzen wij naar de volgende Blogspot.
http://obreisverslag2009.blogspot.com/
maandag, november 02, 2009
zondag, december 10, 2006
donderdag, oktober 12, 2006
Donderdag 12 oktober
Om half acht zijn we richting de bouwput vertrokken. We kwamen om half negen aan. Naa eerst een beetje de kat uit de boom gekeken te hebben. Ten slotte was de aannemer al bezig en konden niet zomaar zijn werk over nemen. Communiceren gaat ook wat lasting in het Swahili. Maar na een paar woorden warden spontaan de handen uit de mouwen gestoken en ging het vanzelf lopen. We begonnen met het opperen van de stenen (zie foto). Doordat we met z’n allen op een huis bezig waren pakten we allemaal een zijde van de woning.
Toen we lekker op dreef waren verscheen plotseling aan de horizon door het verdwijnen van de wolken de Kilimanjaro. Dit was een geweldig gezicht. (zie foto).
Rond de klok van twaalf schoten we al lekker op. het werd tijd om een hapje tee ten. We hadden allemaal het buffet van de ontbijtzaal leeg geroofd voor een lunchpakket. Op de foto van de omgeving kun je zien dat we midden in de natuur op het platteland zaten. Er was geen huis in de omgeving te bekennen. Wonderbaarlijk genoeg de tamtam schijnbaar snel. Want al gauw kwamen er nieuwsgierige buurtbewoners kijken naar die bleekscheten die een beetje overdreven aan het werk waren. Want zoals gewend werken hier alleen de vrouwen en de kinderen en de mannen kijken toe. Dus we hebben de hele dag een rijtje kerels gehad die onder een boom op een boomstronk de hele dag hebben zitten toekijken.
Op foto 20 kun je zien dat de woning bestaat uit een “grote” voorruimte en twee kleinere slaapkamers. Rond een uur of vier waren we gereed! (zie foto). We hebben mamma ( de bewoonster van het huis) de laaste steen laten leggen. We waren moe maar zeer voldaan. Trots staan we dan ook met z’n allen op de groepsfoto voor ons behaalde resultaat!
Natuurlijk hadden we ons uitgesloofd met meenemen van gereedschap. En was er een overschot aan duimstokken, 20 rolletjes steldraad, potloden etc. De mensen zagen er allemaal wel brood in. Dit zijn dingen die hier in de wijde omgeving niet te krijgen laat staan te betalen zijn. Dorcas heeft het gereedschap meegenomen en gaat dit verdelen onder de locale aannemertjes.
Niet alleen het gereedschap was in trek ook de t-shirts die special voor deze dag door Ouwehand Bouw gemaakt zijn waren erg populair. Dus bij vertrek gingen de shirts uit en werden deze verdeeld onder de mensen. (foto 22). Ze waren zeer verbaasd dat er buiten een witte kop ook nog eens zo’n spierwit lijf tevoorschijn kwam. Dit vonden ze zeer lachwekkend.
We hebben allemaal een zeer goed gevoel gekregen van dit dagje bouwen. We kijken terug op een hele drukke week waarin we veel goed werk hebben gezien. We hebben kunnen zien dat de aanpak van Dorcas werkt. De hele week hebben we projekten bekeken. Maar door vandaag een dagje te bouwen aan het project, hebben we er nog meer gevoel bij gekregen doordat je er zelf aan werkt! Het was een vruchtbare dag en afsluiting van een onvergetelijke week.
Namens iedereen nogmaals dank aan de directie die ons deze onvergetelijke mogelijkheid heeft geboden!
Harm, Rene, Hans, Kees, Hanno, Arie, Geke, Gert, Bouwe, Peter, Rob, Leo!
Morgen vertrekken we naar Nationaal park Ngorongoro. We weten nog niet of we daar deze site kunnen opdaten. Maar als de mogelijk daar is zullen we dit zeker niet laten.
Toen we lekker op dreef waren verscheen plotseling aan de horizon door het verdwijnen van de wolken de Kilimanjaro. Dit was een geweldig gezicht. (zie foto).
Rond de klok van twaalf schoten we al lekker op. het werd tijd om een hapje tee ten. We hadden allemaal het buffet van de ontbijtzaal leeg geroofd voor een lunchpakket. Op de foto van de omgeving kun je zien dat we midden in de natuur op het platteland zaten. Er was geen huis in de omgeving te bekennen. Wonderbaarlijk genoeg de tamtam schijnbaar snel. Want al gauw kwamen er nieuwsgierige buurtbewoners kijken naar die bleekscheten die een beetje overdreven aan het werk waren. Want zoals gewend werken hier alleen de vrouwen en de kinderen en de mannen kijken toe. Dus we hebben de hele dag een rijtje kerels gehad die onder een boom op een boomstronk de hele dag hebben zitten toekijken.
Op foto 20 kun je zien dat de woning bestaat uit een “grote” voorruimte en twee kleinere slaapkamers. Rond een uur of vier waren we gereed! (zie foto). We hebben mamma ( de bewoonster van het huis) de laaste steen laten leggen. We waren moe maar zeer voldaan. Trots staan we dan ook met z’n allen op de groepsfoto voor ons behaalde resultaat!
Natuurlijk hadden we ons uitgesloofd met meenemen van gereedschap. En was er een overschot aan duimstokken, 20 rolletjes steldraad, potloden etc. De mensen zagen er allemaal wel brood in. Dit zijn dingen die hier in de wijde omgeving niet te krijgen laat staan te betalen zijn. Dorcas heeft het gereedschap meegenomen en gaat dit verdelen onder de locale aannemertjes.
Niet alleen het gereedschap was in trek ook de t-shirts die special voor deze dag door Ouwehand Bouw gemaakt zijn waren erg populair. Dus bij vertrek gingen de shirts uit en werden deze verdeeld onder de mensen. (foto 22). Ze waren zeer verbaasd dat er buiten een witte kop ook nog eens zo’n spierwit lijf tevoorschijn kwam. Dit vonden ze zeer lachwekkend.
We hebben allemaal een zeer goed gevoel gekregen van dit dagje bouwen. We kijken terug op een hele drukke week waarin we veel goed werk hebben gezien. We hebben kunnen zien dat de aanpak van Dorcas werkt. De hele week hebben we projekten bekeken. Maar door vandaag een dagje te bouwen aan het project, hebben we er nog meer gevoel bij gekregen doordat je er zelf aan werkt! Het was een vruchtbare dag en afsluiting van een onvergetelijke week.
Namens iedereen nogmaals dank aan de directie die ons deze onvergetelijke mogelijkheid heeft geboden!
Harm, Rene, Hans, Kees, Hanno, Arie, Geke, Gert, Bouwe, Peter, Rob, Leo!
Morgen vertrekken we naar Nationaal park Ngorongoro. We weten nog niet of we daar deze site kunnen opdaten. Maar als de mogelijk daar is zullen we dit zeker niet laten.
woensdag, oktober 11, 2006
Woensdag 11 oktober 2006
Na een gezellige avond stond de wekker vanmorgen weer op een vroeg tijdstip. na het ontbijt zijn we om half negen vertrokken richting een aantal projecten buiten Arusha.
Nadat we bij een "garage" de voetbal van leo hebben laten oppompen en ondertussen belaagd werden door verkopertjes waar we goede zaken mee gedaan hebben gingen we op weg. Het heeft hier voor het eerst weer geregend. Dit is het voor regen seizoen. Dit betekend dat er af en toe een bui regen valt. We bezochten eerst een weduwe die in een dorcas huis woont. Zij heeft alles goed voor elkaar. Ze was zeer gastvrij. hierna waren we te gast op een primaryschool zie foto 10 en 11. Hier zitten een tiental dorcas kinderen op school. Dorcas betaald hun onderhoud en dus ook hun lesgeld. Er zitten 700 kinderen op een school. In een klas zitten 35 leerlingen. Hier hebben wij de spullen die we meegenomen hebben zoals pennen, potloden e.d. uitgedeeld. Kinderen verschillen hier niet van kinderen uit Nederland! Geke heeft dit onderlijve ondervonden. Ze moest een beetje optreden tijdens het uitdelen van snoepjes. Eentje was zo brutaal om er twee te pakken.
Hierna gingen we hobbelend, schommelend en stuiterend, kortom over zandpaden naar Het project waar we morgen gaan bouwen. hier waren ze met de fundering bezig ( zie foto 14). Morgen meer hier over.
Daarna zijn we wezen kijken op de plaats waar het nieuwe project van Ouwehand bouw komt. Dit wordt een school waar kinderen na de lagere school een vak kunnen gaan leren. Hier hebben wij kritische vragen kunnen stellen. Het project start begin volgend jaar.
Op de terug weg hebben we gekeken bij de woningen die 2 jaar geleden door onze collega's zijn gebouwd. Wat ons opviel is dat de woning waar Peter Ouwehand aan heeft gewerkt reeds gebreken vertoonde. De bewoner vroeg naar het nummer van de service dienst om een klachtmelding te maken!!!! Het was goed om te zien dat de bewoners zeer dankbaar waren. We hebben foto's uitgedeeld die gemaakt zijn tijdens het bouwen van de woningen. Deze werden hartelijk ontvangen. Ook hier zien we dat de mentaliteit van mensen niet continent gebonden is. De een verzorgd zijn eigendom beter dan de andere.
Na de lunch zijn wij te gast geweest bij een medische post. Bij het vorige bezoek van Ouwehand was deze gereed maar waren er geen middelen om deze in te richten. Nu is deze volop in gebruik. Deze post wordt gebruikt als verloskundige praktijk. Vrouwen komen in hun zwangeschap een aantal keren voor controle en bevallen hier ook. De kinderen worden hier gevaccineerd. Toen wij er waren was er een kind opgenomen met brandwonden. Dit klinkt allemaal leuk maar vergeet niet dat we nog steeds over een post praten waar zelfs geen stromend water is.
Het was een enerverende dag waarin we hebben kunnen constateren dat ondanks de projekten misschien wat langer duren er toch een verbetering in de situatie voor de mensen ontstaat. De mensen die we gesproken hebben ervaren dit ook.
Tot morgen.
Verder doen we allemaal de hartelijk groeten aan onze partners, kinderen, familie en vrienden.
Tevens namens moeder Geke en ons allemaal
ALLAART VAN HARTE GEFELICITEERD MET JE 18E VERJAARDAG!
Nadat we bij een "garage" de voetbal van leo hebben laten oppompen en ondertussen belaagd werden door verkopertjes waar we goede zaken mee gedaan hebben gingen we op weg. Het heeft hier voor het eerst weer geregend. Dit is het voor regen seizoen. Dit betekend dat er af en toe een bui regen valt. We bezochten eerst een weduwe die in een dorcas huis woont. Zij heeft alles goed voor elkaar. Ze was zeer gastvrij. hierna waren we te gast op een primaryschool zie foto 10 en 11. Hier zitten een tiental dorcas kinderen op school. Dorcas betaald hun onderhoud en dus ook hun lesgeld. Er zitten 700 kinderen op een school. In een klas zitten 35 leerlingen. Hier hebben wij de spullen die we meegenomen hebben zoals pennen, potloden e.d. uitgedeeld. Kinderen verschillen hier niet van kinderen uit Nederland! Geke heeft dit onderlijve ondervonden. Ze moest een beetje optreden tijdens het uitdelen van snoepjes. Eentje was zo brutaal om er twee te pakken.
Hierna gingen we hobbelend, schommelend en stuiterend, kortom over zandpaden naar Het project waar we morgen gaan bouwen. hier waren ze met de fundering bezig ( zie foto 14). Morgen meer hier over.
Daarna zijn we wezen kijken op de plaats waar het nieuwe project van Ouwehand bouw komt. Dit wordt een school waar kinderen na de lagere school een vak kunnen gaan leren. Hier hebben wij kritische vragen kunnen stellen. Het project start begin volgend jaar.
Op de terug weg hebben we gekeken bij de woningen die 2 jaar geleden door onze collega's zijn gebouwd. Wat ons opviel is dat de woning waar Peter Ouwehand aan heeft gewerkt reeds gebreken vertoonde. De bewoner vroeg naar het nummer van de service dienst om een klachtmelding te maken!!!! Het was goed om te zien dat de bewoners zeer dankbaar waren. We hebben foto's uitgedeeld die gemaakt zijn tijdens het bouwen van de woningen. Deze werden hartelijk ontvangen. Ook hier zien we dat de mentaliteit van mensen niet continent gebonden is. De een verzorgd zijn eigendom beter dan de andere.
Na de lunch zijn wij te gast geweest bij een medische post. Bij het vorige bezoek van Ouwehand was deze gereed maar waren er geen middelen om deze in te richten. Nu is deze volop in gebruik. Deze post wordt gebruikt als verloskundige praktijk. Vrouwen komen in hun zwangeschap een aantal keren voor controle en bevallen hier ook. De kinderen worden hier gevaccineerd. Toen wij er waren was er een kind opgenomen met brandwonden. Dit klinkt allemaal leuk maar vergeet niet dat we nog steeds over een post praten waar zelfs geen stromend water is.
Het was een enerverende dag waarin we hebben kunnen constateren dat ondanks de projekten misschien wat langer duren er toch een verbetering in de situatie voor de mensen ontstaat. De mensen die we gesproken hebben ervaren dit ook.
Tot morgen.
Verder doen we allemaal de hartelijk groeten aan onze partners, kinderen, familie en vrienden.
Tevens namens moeder Geke en ons allemaal
ALLAART VAN HARTE GEFELICITEERD MET JE 18E VERJAARDAG!
dinsdag, oktober 10, 2006
dinsdag 10 oktober
Vandaag stond de reis van Kenia naar Tanzania op het programma. Om 8 uur 's morgens zijn we na het ontbijt met de bus vertrokken. Een reis van 400 km waarin we hebben kunnen zien dat er groot tekort aan water is. We zitten net voor de regenperiode en dat is goed te zien. Op sommige plekken is al vanaf april geen water meer gevallen. Als deze regenperiode te weinig water geeft, dan ontstaat er zeker hongersnood. Om twee uur arriveerde we in het Impala hotel in Arusha (Tanzania). De rest van de middag staat er niets op het programma. dit kunnen we wel even gebruiken na alle indrukken die we de afgelopen dagen opgedaan hebben, en om morgen weer fris op pad te kunnen gaan.
maandag 9 oktober
'S morgens zijn we vroeg opgestaan en na het ontbijt zaten we om half 8 in de bus onderweg naar Muthetheni. We werden opgewacht door de lokale partner van Dorcas welke de projecten in deze regio uitvoeren.
Ze hebben ons een viertal projecten laten zien.
Als eerste gingen we het bouwen van dammen in de rivier bekijken. Aangezien er maar 2 maal per jaar een regenperiode is, is het van belang dat het water opgevangen wordt in bekkens en niet in twee dagen tijd van het hoog plateau naar beneden stroomt waardoor ze dan gelijk weer zonder zitten. Aangezien de regentijd voor de deur staat waren de vrouwen bezig om zakken met kiezels omhoog te sjouwen. Om een idee te krijgen hoe zwaar dit was, hebben wij de zakken van de vrouwen overgenomen. Dit viel niet mee!
Het tweede project was een waterreservoir. Men creeert in de natuur een opvangplaats. hier werd het water gefilterd door het zand en aan de andere kant opgepompt. De bevolking kon hier water halen en het vee uit bakken laten drinken.
Vijfhonderd mensen maakten gebruik van deze voorziening.
Het derde project.
We werden hartelijk ontvangen bij een boer. De boer krijgt een koe. De eerste twee nakomelingen moet hij weggeven aan nabij gelegen boeren welke meedoen aan het projekt. alle overige nakomelingen zijn voor hem zelf. Dit geschied met al het vee. De bedoeling hiervan is dat hierdoor de boeren met minimale middelen hun veestapel kunnen uitbreiden. Dit voor eigen gebruik en commercieel belang. Het zag er bij deze boer zeer goed uit, en had zijn zaken goed op orde. Deze man is 65 jaar, wat erg oud is. De gemiddelde levensverwachting is 47 jaar.
het vierde project.
Dit was een gewasverbeteringsproject. De bomen werden zodanig bewerkt dat de vruchten groter werden, de bomen snel groeiden en weinig water nodig hadden. Dit is noodzakelijk om een optimale oogst te krijgen met het weinige regenwater.
Hierna zijn we losgelaten bij een houtsnijwerkplaats. Nadat het nodige was uitgezocht (kamelen, olifanten, giraffen e.d.) lieten we Peter de Mol samen met Rene Reijnhout de onderhandelingen doen. Tot onze verbazing is dit op een fisco uitgedraaid. Ze kregen geen korting!!! Boze tongen beweren dat ze zelfs te veel hebben betaald.
Op de terug weg naar het klooster zijn we nog even langs een supermarkt gereden voor de noodzakelijke behoeften waar het klooster ons niet in kon voorzien!! Er was alleen een koffiebar.
Na een stevige maaltijd, hebben we in de koffiebar nagepraat en daarna onze eigen bar gecreeerd!
Ze hebben ons een viertal projecten laten zien.
Als eerste gingen we het bouwen van dammen in de rivier bekijken. Aangezien er maar 2 maal per jaar een regenperiode is, is het van belang dat het water opgevangen wordt in bekkens en niet in twee dagen tijd van het hoog plateau naar beneden stroomt waardoor ze dan gelijk weer zonder zitten. Aangezien de regentijd voor de deur staat waren de vrouwen bezig om zakken met kiezels omhoog te sjouwen. Om een idee te krijgen hoe zwaar dit was, hebben wij de zakken van de vrouwen overgenomen. Dit viel niet mee!
Het tweede project was een waterreservoir. Men creeert in de natuur een opvangplaats. hier werd het water gefilterd door het zand en aan de andere kant opgepompt. De bevolking kon hier water halen en het vee uit bakken laten drinken.
Vijfhonderd mensen maakten gebruik van deze voorziening.
Het derde project.
We werden hartelijk ontvangen bij een boer. De boer krijgt een koe. De eerste twee nakomelingen moet hij weggeven aan nabij gelegen boeren welke meedoen aan het projekt. alle overige nakomelingen zijn voor hem zelf. Dit geschied met al het vee. De bedoeling hiervan is dat hierdoor de boeren met minimale middelen hun veestapel kunnen uitbreiden. Dit voor eigen gebruik en commercieel belang. Het zag er bij deze boer zeer goed uit, en had zijn zaken goed op orde. Deze man is 65 jaar, wat erg oud is. De gemiddelde levensverwachting is 47 jaar.
het vierde project.
Dit was een gewasverbeteringsproject. De bomen werden zodanig bewerkt dat de vruchten groter werden, de bomen snel groeiden en weinig water nodig hadden. Dit is noodzakelijk om een optimale oogst te krijgen met het weinige regenwater.
Hierna zijn we losgelaten bij een houtsnijwerkplaats. Nadat het nodige was uitgezocht (kamelen, olifanten, giraffen e.d.) lieten we Peter de Mol samen met Rene Reijnhout de onderhandelingen doen. Tot onze verbazing is dit op een fisco uitgedraaid. Ze kregen geen korting!!! Boze tongen beweren dat ze zelfs te veel hebben betaald.
Op de terug weg naar het klooster zijn we nog even langs een supermarkt gereden voor de noodzakelijke behoeften waar het klooster ons niet in kon voorzien!! Er was alleen een koffiebar.
Na een stevige maaltijd, hebben we in de koffiebar nagepraat en daarna onze eigen bar gecreeerd!
Zondag 8 oktober
Na een goed verlopen reis zijn wij gearriveerd in het klooster nabij Nairobi. We konden ons even opfrissen en hebben wat gegeten. Sober zoals het in een klooster hoort. Er stond ons een drukke en enerverende dag te wachten.
Om 10uur zijn wij vertrokken richting het eerste project in de slums, sloppenwijk. Hier werden wij ontvangen met dans, zang en enorm veel enthousiastme. Iets waar wij even aan moesten wennen. Wij kregen een t-shirt en het dagprogramma als gift.
Nadat we welkom geheten zijn door de directrice van het project werd ons in het kort uitgelegd wat ze daar doen. Ze geven kinderen les, ondersteunen gezinnen en zorgen dat vrouwen in hun levensonderhoud kunnen voorzien. Ze maken een bedrijfsplan, ze maken de produkten en zorgen voor de verkoop in de sloppenwijken.
Hierna gingen wij naar de kerk. Zulk enthousiasme is bijzonder gezien de leef omstandigheden van de mensen. De stoelen gingen de lucht in, er werd polonaise gedanst en uit volle borst meegezongen! Ondersteund door keyboard en gitaar. De voorganger zorgde wel dat we wakker bleven, zo hard stond de installatie. Er werd gesproken in het swahili en engels.
Hierna gingen we de sloppenwijken in. De situatie die we daar aantroffen is bijna niet te beschrijven. Het prikkelde al je zintuigen, vaak niet in de positiefste zin van het woord. Kleine "huizen" van golfplaat en koeienstront, zwarte beekjes die voor de huisjes stroomden en waar de kinderen vrolijk in speelden. De lucht was haast ondraaglijk. Wat ons opviel was, dat ondanks alles de kinderen toch vrolijk waren. En iedereen riep "how are you" naar ons en wilden handen geven.
We werden ontvangen in de huizen van drie vrouwen welke in het project van Dorcas zitten. We werden door de groep vrouwen begeleid die tevens ons beschermden. Alle vrouwen waren alleen staand en hebben minimaal 4 kinderen. De woning was niet groter dan 10 m2 waar in alles werd gedaan. Deze vrouwen hebben nog het "geluk" dat ze met de hulp van Dorcas nog enigzins leefbare omstandigheden kunnen creeeren.
De terug reis in de bus verliep stil. We waren allemaal zeer onder de indruk. Er is maar een woord wat hier op zijn plaats is en dat is respect voor deze mensen en hun leefomstandigheden!
Na een maaltijd in het klooster, hebben we koffie gedronken en nog wat nagepraat, waarna we allemaal vroeg op bed lagen.
de sloppenwijken in
Om 10uur zijn wij vertrokken richting het eerste project in de slums, sloppenwijk. Hier werden wij ontvangen met dans, zang en enorm veel enthousiastme. Iets waar wij even aan moesten wennen. Wij kregen een t-shirt en het dagprogramma als gift.
Nadat we welkom geheten zijn door de directrice van het project werd ons in het kort uitgelegd wat ze daar doen. Ze geven kinderen les, ondersteunen gezinnen en zorgen dat vrouwen in hun levensonderhoud kunnen voorzien. Ze maken een bedrijfsplan, ze maken de produkten en zorgen voor de verkoop in de sloppenwijken.
Hierna gingen wij naar de kerk. Zulk enthousiasme is bijzonder gezien de leef omstandigheden van de mensen. De stoelen gingen de lucht in, er werd polonaise gedanst en uit volle borst meegezongen! Ondersteund door keyboard en gitaar. De voorganger zorgde wel dat we wakker bleven, zo hard stond de installatie. Er werd gesproken in het swahili en engels.
Hierna gingen we de sloppenwijken in. De situatie die we daar aantroffen is bijna niet te beschrijven. Het prikkelde al je zintuigen, vaak niet in de positiefste zin van het woord. Kleine "huizen" van golfplaat en koeienstront, zwarte beekjes die voor de huisjes stroomden en waar de kinderen vrolijk in speelden. De lucht was haast ondraaglijk. Wat ons opviel was, dat ondanks alles de kinderen toch vrolijk waren. En iedereen riep "how are you" naar ons en wilden handen geven.
We werden ontvangen in de huizen van drie vrouwen welke in het project van Dorcas zitten. We werden door de groep vrouwen begeleid die tevens ons beschermden. Alle vrouwen waren alleen staand en hebben minimaal 4 kinderen. De woning was niet groter dan 10 m2 waar in alles werd gedaan. Deze vrouwen hebben nog het "geluk" dat ze met de hulp van Dorcas nog enigzins leefbare omstandigheden kunnen creeeren.
De terug reis in de bus verliep stil. We waren allemaal zeer onder de indruk. Er is maar een woord wat hier op zijn plaats is en dat is respect voor deze mensen en hun leefomstandigheden!
Na een maaltijd in het klooster, hebben we koffie gedronken en nog wat nagepraat, waarna we allemaal vroeg op bed lagen.
de sloppenwijken in
vrijdag, oktober 06, 2006
donderdag, oktober 05, 2006
Kinderadoptie Olokii (3455)
Woensdag 11 oktober hopen we in Tanzania te zijn. Daar bezoeken wij onderandere onderstaande project (tekst van de site van Dorcas).
Tanzania is tegenwoordig een populaire toeristische bestemming. Toch is het allerminst een welvarend land. Doelstellingen ten aanzien van bestrijding van honger, kindersterfte en extreme armoede worden niet gehaald. Veel kinderen ontvangen geen onderwijs. Als gevolg van de hiv/aids-problematiek is de levensverwachting de laatste jaren aanzienlijk gedaald. Ongeveer 36% van de bevolking leeft onder de armoedegrens.
Dit kinderadoptieproject bevindt zich in de plaats Mlangarini, vlakbij de stad Arusha. Het gebied kent een droog klimaat met onbetrouwbare regenperiodes. Er wonen diverse etnische groeperingen en qua inkomen is men vooral afhankelijk van kleinschalige voedselproductie of kleinschalige handel.
Partnerorganisatie
In Mlangarini werkt Dorcas samen met de Olokii Lutherse gemeente. Hier worden kinderen geholpen die niet naar school gaan omdat ze uit arme gezinnen komen. Ouders hebben vaak geen werk en geen bezittingen. Dit heeft tot gevolg dat kinderen gaan zwerven of op zeer jonge leeftijd als huishoudelijke hulp gaan werken. Dit project beoogt de vicieuze cirkel van de armoede te doorbreken en kinderen een kans te geven om zich te kunnen ontwikkelen.
De hulp
De hulp aan de kinderen bestaat onder meer uit:
verstrekken van voldoende voedsel, kleding en dekens;
betalen van het schoolgeld, verstrekken van schoolkleding en schoolmaterialen;
medische zorg;
het organiseren van een zaterdagclub, waar de kinderen creatieve dingen kunnen doen zoals handwerken, drama en zingen. Ook worden er bijbelverhalen verteld.
De gezinnen die voor hulp in aanmerking komen worden door een maatschappelijk werker bezocht. Deze persoon beoordeelt de leefomstandigheden van het gezin en brengt de behoeften van het gezin in kaart. Op basis van deze informatie wordt gekeken voor welke materiële hulp het gezin in aanmerking komt.
Helpt u mee?U kunt een kind sponsoren voor € 22,70 per maand. Dan ontvangt u van ons een adoptiemap met daarin een foto en gegevens over het kind en het gezin. Uw hulp is voor hen van grote waarde!
Tanzania is tegenwoordig een populaire toeristische bestemming. Toch is het allerminst een welvarend land. Doelstellingen ten aanzien van bestrijding van honger, kindersterfte en extreme armoede worden niet gehaald. Veel kinderen ontvangen geen onderwijs. Als gevolg van de hiv/aids-problematiek is de levensverwachting de laatste jaren aanzienlijk gedaald. Ongeveer 36% van de bevolking leeft onder de armoedegrens.
Dit kinderadoptieproject bevindt zich in de plaats Mlangarini, vlakbij de stad Arusha. Het gebied kent een droog klimaat met onbetrouwbare regenperiodes. Er wonen diverse etnische groeperingen en qua inkomen is men vooral afhankelijk van kleinschalige voedselproductie of kleinschalige handel.
Partnerorganisatie
In Mlangarini werkt Dorcas samen met de Olokii Lutherse gemeente. Hier worden kinderen geholpen die niet naar school gaan omdat ze uit arme gezinnen komen. Ouders hebben vaak geen werk en geen bezittingen. Dit heeft tot gevolg dat kinderen gaan zwerven of op zeer jonge leeftijd als huishoudelijke hulp gaan werken. Dit project beoogt de vicieuze cirkel van de armoede te doorbreken en kinderen een kans te geven om zich te kunnen ontwikkelen.
De hulp
De hulp aan de kinderen bestaat onder meer uit:
verstrekken van voldoende voedsel, kleding en dekens;
betalen van het schoolgeld, verstrekken van schoolkleding en schoolmaterialen;
medische zorg;
het organiseren van een zaterdagclub, waar de kinderen creatieve dingen kunnen doen zoals handwerken, drama en zingen. Ook worden er bijbelverhalen verteld.
De gezinnen die voor hulp in aanmerking komen worden door een maatschappelijk werker bezocht. Deze persoon beoordeelt de leefomstandigheden van het gezin en brengt de behoeften van het gezin in kaart. Op basis van deze informatie wordt gekeken voor welke materiële hulp het gezin in aanmerking komt.
Helpt u mee?U kunt een kind sponsoren voor € 22,70 per maand. Dan ontvangt u van ons een adoptiemap met daarin een foto en gegevens over het kind en het gezin. Uw hulp is voor hen van grote waarde!
Project 5344 Plattelandontwikkeling
Maandag hopen wij het project "Plattelandsontwikkeling in Machakos te gaan bezoeken. Onderstaande link geeft een folder op de site van Dorcas.
http://www.dorcas.net/CMNG/downloads/5344_Plattelandsontwikkeling_in_Machakos,_kenia.pdf
http://www.dorcas.net/CMNG/downloads/5344_Plattelandsontwikkeling_in_Machakos,_kenia.pdf
Kinderadoptie Nairobi (3341)
Dit project bezoeken wij zondagmiddag 8 oktober.
Kenia staat bekend als een redelijk welvarend land in Afrika. Maar schijn bedriegt. 56% van de bevolking leeft onder de armoedegrens. 80% van de armen leeft in sloppenwijken. Meer dan 2,2 miljoen Kenianen zijn geïnfecteerd met het hiv/aids-virus en als gevolg daarvan sterven er 700 mensen per dag. Er zijn momenteel 500.000 weeskinderen in Kenia. Het is een groot probleem om deze kinderen naar school te laten gaan en te voorzien van voedsel, kleding en schoon drinkwater. Criminaliteit en kinderarbeid komen veel voor in deze groep en de kinderen verlaten vaak voortijdig de school. De overheid probeert de toegang tot het basisonderwijs gratis te maken, maar er is nog een lange weg te gaan. Er moeten o.a. extra lokalen worden gebouwd en onderwijzers worden opgeleid.
Partner organisatie
Dorcas werkt samen met lokale partnerorganisaties, voornamelijk kerken, in de sloppenwijk ‘Korogocho’ van Nairobi en in de plaatsen Meru, Machakos en Muthetheni. Het adoptieprogramma richt zich op straatkinderen en kinderen uit arme gezinnen.
De hulp
Om ervoor te zorgen dat de kinderen naar school kunnen gaan, ontvangen ze een uniform en schoolmaterialen en het schoolgeld wordt betaald. Twee maal per jaar worden alle kinderen medisch onderzocht. De kinderen worden zowel op school als thuis bezocht door een maatschappelijk werker om eventuele problemen te signaleren en op te lossen. De kerk organiseert eens per maand op zaterdag een bijeenkomst waar de kinderen spelletjes spelen, zingen en spelenderwijs kennismaken met het Evangelie.
Ook de gemeenschap wordt bij het adoptieprogramma betrokken. Eén keer per maand worden de ouders (of voogden) voorgelicht over onderwerpen zoals opvoeding, hiv/aids e.d.
Helpt u mee?
U kunt een kind sponsoren voor € 22,70 per maand. Dan ontvangt u van ons een adoptiemap met daarin een foto en gegevens over het kind. Uw hulp is voor hen van grote waarde!
Meer op www.dorcas.nl.
Kenia staat bekend als een redelijk welvarend land in Afrika. Maar schijn bedriegt. 56% van de bevolking leeft onder de armoedegrens. 80% van de armen leeft in sloppenwijken. Meer dan 2,2 miljoen Kenianen zijn geïnfecteerd met het hiv/aids-virus en als gevolg daarvan sterven er 700 mensen per dag. Er zijn momenteel 500.000 weeskinderen in Kenia. Het is een groot probleem om deze kinderen naar school te laten gaan en te voorzien van voedsel, kleding en schoon drinkwater. Criminaliteit en kinderarbeid komen veel voor in deze groep en de kinderen verlaten vaak voortijdig de school. De overheid probeert de toegang tot het basisonderwijs gratis te maken, maar er is nog een lange weg te gaan. Er moeten o.a. extra lokalen worden gebouwd en onderwijzers worden opgeleid.
Partner organisatie
Dorcas werkt samen met lokale partnerorganisaties, voornamelijk kerken, in de sloppenwijk ‘Korogocho’ van Nairobi en in de plaatsen Meru, Machakos en Muthetheni. Het adoptieprogramma richt zich op straatkinderen en kinderen uit arme gezinnen.
De hulp
Om ervoor te zorgen dat de kinderen naar school kunnen gaan, ontvangen ze een uniform en schoolmaterialen en het schoolgeld wordt betaald. Twee maal per jaar worden alle kinderen medisch onderzocht. De kinderen worden zowel op school als thuis bezocht door een maatschappelijk werker om eventuele problemen te signaleren en op te lossen. De kerk organiseert eens per maand op zaterdag een bijeenkomst waar de kinderen spelletjes spelen, zingen en spelenderwijs kennismaken met het Evangelie.
Ook de gemeenschap wordt bij het adoptieprogramma betrokken. Eén keer per maand worden de ouders (of voogden) voorgelicht over onderwerpen zoals opvoeding, hiv/aids e.d.
Helpt u mee?
U kunt een kind sponsoren voor € 22,70 per maand. Dan ontvangt u van ons een adoptiemap met daarin een foto en gegevens over het kind. Uw hulp is voor hen van grote waarde!
Meer op www.dorcas.nl.
Abonneren op:
Posts (Atom)